Այս նախադասությունն ասում եմ ամեն օր ամեն ժամ:Հեռավորությունն..Հեռավորությունն.... Հեռավորությունն... Ատում եմ այս բառը...Մեր սերը այնքան ուժեղ կգտնվի որ կհաղթահարի բոլոր խոչընդոտները,անգամ այդ հեռավորությանը:Հիմա հասկանում եմ այն աղջկան,ով սպասում է իր սիրած էակին,ով իրենից շատ հեռու է գտնվում:
Ամեն գրածտ sms ու զանգը ինձ ուժա տալիս որ սպասեմ ու հավատամ, որ մենք միասին կլինենք:Կարոտել եմ քեզ,քո ձեռքերը,աչքերը,հայացքտ և ժպիտտ:
8 ամիս և մենք միասին կլինենք:Գիտեմ շատ է,բայց...ՀԵՌԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՄԵԶ ՉԻ ԲԱԺԱՆԻ;