Կայքի մենյուՄինի - չաթՄիացեք մեզ`Մեր հարցումը |
Մայրիկ, հիվանդ եմ, սիրտըս քրքրված. Տես, ո՜րքան խորն են հոգուս վերքերը Արնոտ ու խոցոտ: Մի՞թե կարող ես վերքերըս բուժել, Որ տիեզերքի հըսկա վերքերի կաթիլներիցն են: Մայրի՛կ, հիվանդ եմ երկընքի ցավով. Տե՛ս, ի՜նչպես դառըն երգում եմ երգեր Անհուն վըշտերի, տանջված մըտքերի. Մի՞թե կարող ես երգերս մարել, Որ տիեզերքի հսկա վերքերի Ցավն ու կըսկիծն են... Ա՜խ, թո՛ղ, մայրիկ իմ, վերքերս վառվին, Թո՛ղ ես մըրմընջամ, անհույս մորմոքին.— Ա՜խ, դու չե՛ս կարող խեղճ որդուդ կյանք տալ, Ափսո՜ս, չես կարող բոցը արևի, Շողքը աստղերի, թափը կայծակի Հոգուս մեջ ձըգել — կյանք տալ իմ կյանքին: Երբեք չե՛ս կարող ջնջել ու փըշրել Երկինք ու երկիր — իմ մեծ վերքերը Արնոտ ու խոցոտ... |
ՄուտոքՄիացեք մեզ`ՎիճակագրությունԸնդամենը ակտիվ. 2 Հյուրեր. 2 Անդամներ. 0
ԳՐԱՆՑՎԱԾ ԵՆ ԿԱՅՔՈՒՄ՝ Ընդհանուր` 32Նորերը ամսվա մեջ` 0 Նորերը շաբաթվա մեջ` 0 Նորերը երեկ` 0 Նորերը այսօր` 0 ՆՐԱՆՑԻՑ՝ Ադմինիստրատոր՝ 1Գլխավոր մոդերատոր 0 Լրագրող 1 Սովորական այցելու 29 ՆՐԱՆՑԻՑ՝ Տղամարդ: 24Կին: 8 |