Կայքի մենյուՄինի - չաթՄիացեք մեզ`Մեր հարցումը |
Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ, Ես այն ժամանակ արբած քո շնչից Եվ հափշտակված քեզ էի նայում. Իմ հոգին մենակ այն էր գրավում, Թե ինչպես էին շարժվում բորբոքված Թերթիկները քո վարդագույն շրթանց. Ինչպես աչքերըդ արտևանունքիդ Ստվերների մեջ, որպես ծով հանգիստ, Մերթ լցվում էին խաղաղ հրապույրով, Մերթ վառվում էին կենդանի հրով... Այնպես էր թվում՝ երազում էի, Եվ իբրև հեռվից ես լըսում էի Մի նոր մեղեդի անո՛ւշ, անբարբառ... Ա՛հ, նորից խոսիր, բայց երկա՛ր, երկա՛ր... |
ՄուտոքՄիացեք մեզ`ՎիճակագրությունԸնդամենը ակտիվ. 1 Հյուրեր. 1 Անդամներ. 0
ԳՐԱՆՑՎԱԾ ԵՆ ԿԱՅՔՈՒՄ՝ Ընդհանուր` 32Նորերը ամսվա մեջ` 0 Նորերը շաբաթվա մեջ` 0 Նորերը երեկ` 0 Նորերը այսօր` 0 ՆՐԱՆՑԻՑ՝  Ադմինիստրատոր՝ 1 Գլխավոր մոդերատոր 0 Լրագրող 1Սովորական այցելու 29 ՆՐԱՆՑԻՑ՝  Տղամարդ: 24 Կին: 8 |
