Կայքի մենյուՄինի - չաթՄիացեք մեզ`Մեր հարցումը |
Իմ բարի սրտի էն մեծ խոհերից, Էն մեծ խոհերի անհուն խորերից` Կամեցավ` ելավ իմ հզոր հոգին, Որ բարձրից նայի աստծու աշխարհքին: Ու պայծառ ցոլաց դեմ վերին այեր` Մարդկային ամեն հնարքներից վեր, Վե~ր ամեն շուքից ու շամանդաղից` Մինչև լուսեղեն ոլորտն անթախիծ: Ու իր հարազատ բարձունքիցը լույս` Անչար, անաչառ, անդորր ու անհույզ` Պարզ, ամենատես հայացքովը նա Ճառագեց ներքև` աշխարհքի վրա: Տեսավ աշխարհքը` գեղեցի~կ, անվե~րջ, Եվ հայրենիքներն անձուկ նրա մեջ, Եվ աստվածները նրանց զանազան, Եվ սուրբերը խիստ, խտրող ու դաժան: Տեսավ` ուտում են ամենքն ամենքին. Ամեն հայրենիք` իրեն զավակին, Եվ իր պաշտողին` ամեն մի աստված, Եվ կյանքը տանջանք, ցավ համատարած: Ու ոչ մի երկիր չկա հանգչելու_ Խոր, արարչական հանգիստն անխռով, Ու ոչ մի անկյուն չկա շնչելու Շունչն աստվածային` լի անվերջ սիրով... Անպատում վշտով վերստին նայեց Իմ էս մեծ սրտին` աշխարհքից էլ մեծ _ Անսահմա~ն աշխարհք, և սեր ընդհանուր, Եվ մարդը ուրախ, եվ երգ ամենուր... Ու իջավ նորից էնտեղ հանգչելու _ Խոր, արարչական հանգիստն անխռով, Էնտեղ հանգչելու, էնտեղ շնչելու Էն մեծ խոհերով, էն անվերջ սիրով... |
ՄուտոքՄիացեք մեզ`ՎիճակագրությունԸնդամենը ակտիվ. 1 Հյուրեր. 1 Անդամներ. 0
ԳՐԱՆՑՎԱԾ ԵՆ ԿԱՅՔՈՒՄ՝ Ընդհանուր` 32Նորերը ամսվա մեջ` 0 Նորերը շաբաթվա մեջ` 0 Նորերը երեկ` 0 Նորերը այսօր` 0 ՆՐԱՆՑԻՑ՝  Ադմինիստրատոր՝ 1 Գլխավոր մոդերատոր 0 Լրագրող 1Սովորական այցելու 29 ՆՐԱՆՑԻՑ՝  Տղամարդ: 24 Կին: 8 |
